O pasado fin de semana, concretamente os días 28, 29 e 30 de marzo, celebrouse en Xixón, organizada pola C.S.I. a “1ª Asemblea Estatal Aberta Contra a Represión”, na que a CUT estivo representada polos compañeiros Manolo Camaño e Andrés Hermelo.O programa de dito encontro abordou a represión no ameto sindical, así como tamén, a traveso de distintos talleres, discutiu sobre: Aspectos Xurídicos da represión, Inmigración e Movementos sociais.
As organizacións asistentes: CUT de Galicia, Intersindical de Illas Canarias, SOC e SAT de Andalucía, IAC, S.U. e CESA (IBERIA) de Catalunya, Intersindical de Aragón, CSI e Sector crítico de CCOO de Asturies, LAB de Euskadi, COBAS de Catalunya e Canarias, CSE (Andalucía, Valladolid, Burgos e Madrid) e STES´s Intersindical, debullaron durante as xornadas, en distintas apartacións e experiencias, as distintas realidades en materia de represión.
As conclusión foron ben importantes e veñen a salienta-la necesidade de coordina-los esforzos das distintas organizacións á hora de enfronta-la represión que se esta a desatar polos distintos factores do Estado ( Subdelegados, Policía, Xuíces,..) contra toda a sociedade disidente, non so contra os dirixentes sindicais.
Apúntase que os últimos Gobernos (sexan do PSOE ou PP) e as súas ramificacións, autonómicas ou incluso municipais, utilizando como coartada o tema “terrorismo” están a utilizar todo tipo de vías da legalidade burguesa, para amedrentar e castigar o exercicio da disidencia, sexa pacífica ou violenta.
Nese mesmo sentido, as organizacións sindicais presentes nos encontros, veñen a esixir a derrogación de todas aquelas leis, destinadas a agredir a clase obreira e o pobo en xeral: Lei de Partidos, Lei Antiterrorista, Lei Corcuera, Lei de Estranxeiría, eliminación do (T.O.P) Audiencia Nacional e toda aquela bazofia fascista introducida no Código Penal.
Outra conclusión desta Asemblea Aberta é que se vai recruece-la violencia represiva na fase de regresión económica que comeza. Nese senso, dende os encontros, exprésase que a represión exercida polo poder, non é máis que a necesidade deste para paralos ansias de conquista ou defensa de dereitos da clase obreira, sexa cal sexa a expresión da represión: bandidaxe policial, sentencias xudiciais, multas gobernativas, cadea, limitación de Dereitos Civís, etc..
Asúmesmo as organizacións participantes neste evento, acordaron manter un novo encontro sindical nun prazo dun ano en Andalucía, a organizar polo SOC.
As conclusión das xornadas son abertas, consistindo en diversos documentos de traballo que veñen a recolle-las distintas apartacións, respectando rotundamente as diferencias e matices sindicais ou ideolóxicos de cada unha das organizacións presentes.
Dende a CUT valoramos de xeito moi positivo e como avance significativo o resultado da “1ª Asemblea Estatal Aberta contra a Represión”, asúmesmo felicitámolo esforzo loxístico e organizativo dos compañeir@s da Corriente Sindical de Izquierdas (C.S.I.).
Para a CUT, as diferenzas que se seguen a manifestar entre as organizacións sindicais non deben de ser obstáculo para a coordinación do esforzo sindical, neste senso o aspecto represivo é unha necesidade imperiosa e, a súa eficacia, quedou de manifesto no caso dos compañeiros Cándido e Morala da C.S.I.
Profundar na coordinación é bo e necesario, tendo claro os límites e o respecto escrupuloso á soberanía de todos e cada un dos sindicatos, sexa no contexto multisindical ou sexa no marco bilateral. A realidade plurinacional do Estado Español xera contradicións dialécticas que non deben se-la escusa para distintos planos de acordo, igual ocorre entre as múltiples expresións de sindicalismo emerxente, consecuencia directa e valente á traizón sindical. A práctica sindical coherente e combativa clarificará co tempo, neboeiros desta conxuntura. Nese senso, os compañeir@s de barricada en España deben de entender, que o feito nacional, non é unha realidade caprichosa, metafísica ou burguesa. Para nós, o sentido nacional do sindicalismo é inherente o sentido de clase, e é con seguridade, a mellor ferramenta para o exercicio real do internacionalismo proletario. [Voltar ao inicio desta nova]
