CONTRA A FRANXA DE SEGURIDADE DA BRILAT E A OCUPACIÓN MILITAR DE SALCEDO

DOMINGO 28 DE XUÑO DE 2009
HORA: 11 DA MAÑÁ
SAÍDA: CAMPO DE FÚTBOL DO CASAL (Salcedo-Pontevedra)

A FRANXA DE SEGURIDADE DA BRILAT OU A OCUPACIÓN MILITAR DE SALCEDO

[ASombra de Bouza Panda] Din que na casa de pobre todo son pingueiras, non hai verdade máis grande nesta vida. A parroquia de Salcedo, pertencente ó concello de Pontevedra, é un claro exemplo disto.

Non chegou coa arroutada franquista de roubar e ocupar case a totalidade do monte común da parroquia para instalar un cuartel militar, o antigo CIR de Figueirido; non se conformaron con partir e cuadricula-la parroquia cunha autoestrada para ricos imposta pola forza, a violencia e o cárcere; non chegou con instalar unha rede de alta tensión que, arrasando todo por diante, converteu os veciños de Salcedo nunha especie de acumuladores andantes de electricidade; non lles bastou con instalar un monstruoso Hipermercado francés sen a máis mínima infraestructura compensatoria para os veciños.

Non, non lles bastou con iso senón que agora se quere da-la “puntilla”, o golpe final para acabar coa parroquia, e o Estado, ante a impasibilidade da administración galega, desmárcase cunha lei do ano 1975 que establece un perímetro de seguridade de 300 metros ó redor dos límites da base da Brilat, o que supón a inclusión nesa area de parte dos núcleos de poboación da Armada, Moimenta, Casal, Navalexo e Birrete e a violación dos dereitos constitucionais de centos de veciños e propietarios ós que se lles obriga a pedir autorización ó Ministerio de Defensa para dispor libremente das súas casas, terras ou matos e para poder face-lo que calquera cidadán neste país, que se di libre e democrático, pode facer na súa propiedade coa garantía das leis e a Constitución na man.

Deste xeito, segundo se publica no BOE do pasado oito de outubro, impídese “realizar obras, traballos ou instalacións de ningunha clase sen autorización previa do Ministerio“. E isto é o que hai, ordeno e mando!. Seica que coa experiencia en Iraq e Afganistán lle colleron gusto a isto de invadir, ocupar e facer o que lles pete nas terras doutros.

Digo eu que se con centos de hectáreas ó redor do complexo cuartelario aínda teñen que pór unha Franxa de seguridade será porque non deben te-la conciencia tranquila e teñen medo de que lles fagan algo. Tanto medo teñen que o outro día o valeroso Exército español seica tivo que chama-la policía para que os defendesen do exaltado populacho, polo menos iso declarou uns dos seus grandes xefes. Non me estraña que nos secuestren barcos en Somalia.

Ese mesmo exército-ONG que tardou 15 días en reaccionar mentres a costa galega se enchía de chapapote, e de voluntarios, e que tivo que ser rescatado polos mariñeiros cando encallaron en Cíes, “pensaban que era o lago de Bañolas” dicían con retranca aqueles mariñeiros. Deixen que me ria un pouco, a policía a protexer ós que teñen as armas. Por algo debe ser.

De tódolos xeitos en todos estes anos foron sempre os veciños os que sufriron as consecuencias da súa ocupación e prepotencia, malia que, como din algúns políticos, a Brilat é unha grande empresa con 2.800 postos de traballo que deixa moita riqueza en Pontevedra aínda que en Salcedo o que máis teña deixado nestes anos sexan atropelados, accidentes de tráfico e atascos cada vez que saen como tolos de traballar.

Os datos obxectivos son que esta franxa de seguridade –que máis ben deberiamos face-los veciños para protexernos deles— é unha auténtica senrazón, un abuso e a única solución válida é a derrogación desta orde ministerial. Porque, non sei se o saben, pero Salcedo xa estaba poboado así como uns 7.000 anos antes de que eles chegaran, polo menos así o testemuñan as mámoas e os petroglifos que, totalmente abandonados e desprotexidos, sementan os terreos comunais que agora ocupa a Brilat. Seica cultura e exército deben ser conceptos antagónicos. Xa daquela o monte era unha importante fonte de recursos e subsistencia e como di unha antiga máxima estas son as nosas terras porque aquí están os túmulos dos nosos devanceiros, por moito que ó Exército español se lle atragoe. Pois si señores e señorías deste país de tahures e trileiros, as terras que agora ocupa o exército son nosas, dos veciños de Salcedo, de Figueirido, de Vilaboa, aí están as tumbas dos nosos antergos e aquí estamos nós para seguir defendendo o que é noso, a nosa terra, os nosos dereitos e a nosa dignidade fronte a bota da opresión.

No 1894 tres veciños de Salcedo –os Heroes do Campo da Porta– foron asasinados polas forzas de seguridade do Estado, daquela a Garda Civil,simplemente por reivindica-los seus dereitos e negarse a que lle seguiran roubando un fato de caciques. Hoxe, cen anos despois seguimos igual. Nós non temos armas, nin tanques, nin policía que nos defenda, nin políticos traidores que nos rían as grazas pero temos a dignidade, a forza e o tempo que lles da ós pobos saber que son posuidores da razón, e ademais, esta vez, temos fouces e brazos para usalas, e non me malinterpreten, xa saben… aínda hai moito monte que desbrozar.