“Lembro, naturalmente a Manuela Sánchez. Foi na aldea de San
Vicente Carres, concelho de Cesuras. Descansaba un pequeño destacamento na súa
casa. Como en tantas outras ocasións os “civiles” non andaban lonxe. E en
silencio tínhannos rodeados...O combate durou horas...
Cando non se podia prolongar, Manuela mandou saír aos guerrilheiros pola parte traseira da casa. Ela seguia disparando. Caiu Antonio Moreche Costa. Fuxiu outro guerrilleiro. Ela desangrábase, ferida. Mais continuaba protexendo a fuxida dos guerrilheiros. Aínda demoraron os guardas en penetrar na casa. Manuela tinha os olhos abertos, empunhaba o fusil, descansaba numha fochanga de sangue.
Aquela noite chorouse en toda Galiza...Horas tardaron en secar as nosas bágoas.
Manuela Sánchez era como a Terra, como os costumes, tradicións e historia da nosa pequena e doente patria.
MANUELA SÁNCHEZ ERA O NOSO POVO SEMPRE ASOBALHADO, NUNCA SOMETIDO.”
(*) Nota: É tal a ignorancia que produciu a brutalidade fascista e o esquecimento de protagonistas e datos, que de Manuela Sánchez non hai case información, agás deste caso concreto. Tanto é así, que hai algúns historiadores que sostenhen que nen sequer se chamaba Manuela Sánchez, senón Manuela López.
Cando non se podia prolongar, Manuela mandou saír aos guerrilheiros pola parte traseira da casa. Ela seguia disparando. Caiu Antonio Moreche Costa. Fuxiu outro guerrilleiro. Ela desangrábase, ferida. Mais continuaba protexendo a fuxida dos guerrilheiros. Aínda demoraron os guardas en penetrar na casa. Manuela tinha os olhos abertos, empunhaba o fusil, descansaba numha fochanga de sangue.
Aquela noite chorouse en toda Galiza...Horas tardaron en secar as nosas bágoas.
Manuela Sánchez era como a Terra, como os costumes, tradicións e historia da nosa pequena e doente patria.
MANUELA SÁNCHEZ ERA O NOSO POVO SEMPRE ASOBALHADO, NUNCA SOMETIDO.”
(*) Nota: É tal a ignorancia que produciu a brutalidade fascista e o esquecimento de protagonistas e datos, que de Manuela Sánchez non hai case información, agás deste caso concreto. Tanto é así, que hai algúns historiadores que sostenhen que nen sequer se chamaba Manuela Sánchez, senón Manuela López.